邢烈寒唐思雨
邢烈寒唐思雨最新章节：
袁子涵吹灭蜡烛，将军刀放在床头，和衣在他身边躺下
杨云帆手持龙渊神剑，立在虚空，他身上流转着浓郁的大地法则神力，散发出迫人的气息
天地之间仿佛就只剩下了赤黑两色，那景象看起来，简直犹如末日
形成了一种特殊的光学现象，使人粹然产生一种目睹天空之城，海市蜃楼的梦幻之感
几乎是下一刻，独目巨人身形蓦然而至，一只黄蒙蒙巨拳带着石破天惊之势，捣向了无法躲避的巨猿
只是耳朵灵敏，能听得出骰子的点数
而就在她迟疑的瞬间，一件温暖的外套包住了她发冷的身躯
杨毅云眯着眼再回首，直接对着悬浮在空两人神众而去，瞬息之间两万追随施无声的神人也都消失在了半空中
颜逸是一个聪明人，而她不是一个擅长撒谎的人
童柔闻言摇头，而后想了想又道：“你别看常半仙脾气这么好，别人可就未必了……”
邢烈寒唐思雨解读：
yuán zi hán chuī miè là zhú ， jiāng jūn dāo fàng zài chuáng tóu ， hé yī zài tā shēn biān tǎng xià
yáng yún fān shǒu chí lóng yuān shén jiàn ， lì zài xū kōng ， tā shēn shàng liú zhuǎn zhe nóng yù de dà dì fǎ zé shén lì ， sàn fà chū pò rén de qì xī
tiān dì zhī jiān fǎng fú jiù zhǐ shèng xià le chì hēi liǎng sè ， nà jǐng xiàng kàn qǐ lái ， jiǎn zhí yóu rú mò rì
xíng chéng le yī zhǒng tè shū de guāng xué xiàn xiàng ， shǐ rén cuì rán chǎn shēng yī zhǒng mù dǔ tiān kōng zhī chéng ， hǎi shì shèn lóu de mèng huàn zhī gǎn
jī hū shì xià yī kè ， dú mù jù rén shēn xíng mò rán ér zhì ， yī zhī huáng méng méng jù quán dài zhe shí pò tiān jīng zhī shì ， dǎo xiàng liǎo wú fǎ duǒ bì de jù yuán
zhǐ shì ěr duǒ líng mǐn ， néng tīng dé chū tóu zǐ de diǎn shù
ér jiù zài tā chí yí de shùn jiān ， yī jiàn wēn nuǎn de wài tào bāo zhù le tā fā lěng de shēn qū
yáng yì yún mī zhuó yǎn zài huí shǒu ， zhí jiē duì zhe xuán fú zài kōng liǎng rén shén zhòng ér qù ， shùn xī zhī jiān liǎng wàn zhuī suí shī wú shēng de shén rén yě dōu xiāo shī zài le bàn kōng zhōng
yán yì shì yí gè cōng míng rén ， ér tā bú shì yí gè shàn cháng sā huǎng de rén
tóng róu wén yán yáo tóu ， ér hòu xiǎng le xiǎng yòu dào ：“ nǐ bié kàn cháng bàn xiān pí qì zhè me hǎo ， bié rén kě jiù wèi bì le ……”
